ทิม พิธา งานก็ต้องทำ ลูกก็ต้องเลี้ยง

ถึงจะยุติบทบาทหน้าที่สามีภรรยา แต่บทบาทพ่อแม่ของ ทิม พิธา และ ต่าย ชุติมา ยังคงดำเนินต่อไปไม่หยุดยั้งในการที่จะทำหน้าที่กระจายความรัก ไออุ่นดูแลลูกสาวน้องพิพิม อย่างรักสุดหัวใจ ทำเอาชาวเน็ตต่างก็ซาบซึ้งใจเป็นอันมาก เรียกว่าเป็นขวัญใจแม่บ้านอีกคน พิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ที่เดินหน้าทำงาน พร้อมกับเดินหน้าเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง ไม่มีการฝากลูกให้พี่เลี้ยงดูแล

เวลาไปทำงานก็กระเตงลูกสาวไปด้วย ในเวลาที่ออกปฏิบัติงาน เรียกว่างานต้องเตรียม ลูกต้องเลี้ยงทำให้คุณแม่บ้าน ชาวไซเบอร์ยกให้เป็นสุดยอดคุณพ่อ และดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะมีความสุขมาก แม้จะเหนื่อยหนักเพียงไหนก็ไม่บ่น ยังคงทำหน้าที่พ่อที่แสนดี ทำงานไป เลี้ยงลูกไป ส่งลูกไปโรงเรียน ยันเข้านอน ทิม พิธา ทำเรียบ ทำได้ดี ทำเอาลืมสถานะเตียงหัก รักพัง และยังได้ชื่นอก ชื่นใจไปกับโมเม้นท์ป๊ะป๋าทิมเลี้ยงน้องพิพิมได้ดีมาก ขนาดแม่สาวน้อยยังชื่นชมเลยว่าป๊ะป๋าทิมหน่ะน่ารักใจดีจัง

ความสุขบนพื้นฐานของความเข้าใจซึ่งกันและกัน ถึงแม้ว่าครอบครัวจะไม่สมบูรณ์แบบ แต่ก็สามารถทำให้ลูกสาวมีความสุขได้คุณทิมเริ่มต้นบทสนทนาว่าด้วยเรื่องของ ความสุข และได้ขยายความให้ฟังเพิ่มเติมว่าโดยส่วนตัวผมเชื่อว่า การเลี้ยงดูบนพื้นฐานของความเข้าใจ มีทัศนคติที่ดี เลี้ยงลูกในทางบวก ก็จะทำให้ครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่มีความสุขขึ้นได้ ซึ่งความสุขของชายผู้นี้ก็ไม่ได้หายากหรือไกลตัวเลย ความสุขของเขาอยู่หลังประตูบานเดียวการกอดของลูกสาว

การชาร์จแบตฯ ที่มีความหมายของคุณพ่อ เป็นเรื่องตลกที่เด็ก เขารู้อารมณ์ของคุณพ่อคุณแม่เขานะ คุณทิมเล่าให้เราฟังถึงช่วงเวลาพิเศษในวันที่เหนื่อยยากจากภาระหน้าที่ต่างๆ นอกบ้านเมื่อเปิดประตูเข้ามา น้องพิพิม ลูกสาวตัวน้อยก็จะวิ่งเข้ามากอดจากด้านหลัง ซึ่งอ้อมกอดนี้คุณทิมและน้องพิพิมเรียกกันอย่างน่ารักว่าการชาร์จแบตฯ ให้พ่อ เหมือนลูกสาวจะเป็นเชื้อเพลิงสำคัญในการขับเคลื่อนชีวิตของหนุ่มไฟแรงคนนี้ ถึงแม้ว่าในตอนท้ายจะจบที่การอ้อนขอของเล่นหรือขนมก็ตาม

ก่อนที่จะถึงช่วงเวลาชาร์จแบตฯ ชีวิตประจำวันที่เรียบง่ายของสองพ่อลูกก็น่าสนใจไม่น้อย คุณทิมนิ่งนึกอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆถ่ายทอดให้เราฟังลดอัตตา เพิ่มความเสียสละ รู้จักความอดทน แน่นอนว่าการมีลูกย่อมสร้างความเปลี่ยนแปลงให้กับคนๆ หนึ่งไม่น้อย

ทางเราได้เอ่ยถามถึงสิ่งที่เปลี่ยนไปเมื่อน้องพิพิมได้ก้าวเข้ามาในชีวิต คุณทิมตอบทันทีว่าผมอดทนมากขึ้น มีวินัยมากขึ้นที่สำคัญที่สุดคือ ตัวตนของเราหรืออัตตาลดลงไปเยอะ การคิดถึงตัวเองลดลงไปมาก อะไรที่ไม่เคยคิดว่าจะต้องเสียสละก็ต้องเสียสละ เพื่อให้ลูกมีความสุขมากขึ้นเท่าที่จะเป็นไปได้